Tag: 2019

Ik heb een ster
Dus is de oorlog voor mij niet ver

Ik ben een Jood
Waarom heb ik zo’n grote kans op de dood

Ik ben bang
Bang dat ik word meegenomen door die vreselijke man

Ik hoor schreeuwende mensen
Ik ga het goede aan hun toewensen

Eindelijk, de oorlog is voorbij
Nederland is vrij

Maar de oorlog blijft altijd dicht bij mij

Een kind in de oorlog, ik zou het niet willen zijn,
want geen enkel kind in de oorlog heeft het fijn.
Kinderen in de oorlog doen meestal wel hun best ,
hoewel sommigen van hen toch flink worden weggepest.

Kinderen van foute ouders kunnen daar toch niks aan doen.
Gelukkig, Keesje was dapper en beslist geen oen.
Kooltjes halen voor thuis ,dat is wat hij ging doen.
Helaas liep er op straat toch wel erg veel gespuis.

Tuurlijk wist Keesje dat, ja dat had hij wel begrepen,
maar thuis hadden ze ook al niks te eten.
Daar liep hij dan, de oorlog, het was nog nooit zo koud.
Hij liep midden in een gevecht, helaas werd hij daarom niet zo oud,

Dertien jaar was hij toen hij is gestorven.
Voor hem zijn wij nu de kinderen van overmorgen.
Misschien heeft hij het allemaal wel voor ons gedaan,
dat is dan ook de reden dat wij hier staan.

Daarom herdenken wij hem hier in alle rust en vrede,
want een kind in de oorlog, ik zou het niet willen zijn,
want geen enkel kind in de oorlog heeft het ooit fijn

mijn werk is slopen
en ik ben heel goed in slopen
ik sla graag met mijn hamer
maar vandaag staak ik

vandaag staak ik
omdat het nodig is
mijn handen zijn boos
verdriet zit in mijn ogen

verdriet zit in mijn ogen
ik moet huilen
er worden mensen
doodgeschoten

ik wil dat
het weer goed is
dat kinderen weer
buiten kunnen spelen

Mijn naam is Jonas
ik heb geen werk
toch staak ik

Ik staak in Amsterdam
want ik ben het niet eens
met hoe het gaat

Mijn hoofd is rood
van woede

Ik heb geen werk
toch ben ik soms vrolijk

Iedereen kan aardig zijn
ik kan ook best aardig zijn
maar nu niet

Mijn hoofd is rood
van woede

Ik zag dat mijn vriend
werd opgepakt

Hoezo wapens?

Waarom bestaan wapens?

Waarom gebruiken mensen wapens?

Hallo, ik ben Kees van Dijk,
ik zit nog op school.
De pauze vind ik het allerleukst,

maar vandaag is er een staking
en daar ga ik heen.

Mijn beste vriend Jacob is meegenomen,
hij is meegenomen omdat hij Joods is.

Ik heb knikkende knieën.
Ik zit op school in groep 7
en er worden steeds kinderen meegenomen.

Ik had niet verwacht
dat er zoveel mensen bij de staking zouden zijn.

Ik voel het van mijn tenen tot mijn benen.

Oorlog is een soldaat
die zijn geweer op mensen richt.

Vrede is dat mensen elkaar respecteren
en helpen.

Oorlog is een soldaat die zonder genade
mensen doodschiet.

Mijn knieën knikken,
de knieën van Kees van Dijk.

Mijn naam is Joost,
ik verdien mijn geld op de markt.
Ik sta de hele dag te schreeuwen
om mijn fruit te verkopen.

Vandaag gebruik ik
mijn schreeuwtalent bij de staking.
Mijn armen gloeien van kwaadheid ,
ik schreeuw.

Tranen rollen over mijn wangen.
Ik ben verdrietig,
zo verdrietig dat ik niets anders zie
dan mijn tranen.

Een doodgeschoten kind,
dat is oorlog.
Vrede is een mooi landschap
dat nooit eindigt.

Ik ben dokwerker en ik herstel boten,

maar vandaag ga ik staken.

Mijn armen hebben zich nog nooit zo gevuld met boosheid.

Door mijn hele lijf stroomt verdriet.

Oorlog is een gezin

dat er na de oorlog niet meer is.

Ik doe dit voor mijn vrienden!

Mijn moeder noemde me altijd Lineke
ik ben huisvrouw
mijn man werkt in een bakkerij
soms ga ik daar helpen

ik bak het liefst zandkoeken
maar vandaag werk ik niet
ik maak het huis niet schoon
ik ga niet bakken maar staken

mijn hart is zo boos dat ik bijna doodga
ik ben nog nooit zo boos geweest
het zit in mijn hart
ik wil dat iedereen het weet

ik ben ook bang erg bang
maar dat maakt niet uit

oorlog is hard
oorlog duurt zo lang
dat mensen niets meer over hebben
dat er geen mensen meer over zijn

vrede is mijn moeder
dat ze voor altijd bij me is
dat is vrede

Ik fiets door de stad,

terwijl jij dat niet meer mocht.

Kom ik thuis,

iets waar jij naar hebt gezocht.

Op mijn kamer kijk ik naar het avondlicht

en probeer te beseffen

dat jij je moest verbergen achter een boekenkast zonder zicht.

Ik schrijf mijn verhalen in alle vrijheid

zonder zorgen.

Bedenk dat jij van schrijven hield,

maar je verhalen had verborgen.

Ik fiets, kijk, schrijf, ga slapen en maak mooie dromen.

Jij leefde in een nachtmerrie

die je alles heeft ontnomen.

Beiden 13 jaar

2019

1942