Wat was het nu nou een tijd!
Veel honger en geen vrijheid.
De nazi’s vochten voor hun macht.
En Nederlandse troepen verloren hun kracht.
Mensen zaten in bunkers en kelders.
Maar elders was het anders.
In Duitsland werkten Nederlandse mannen zich rot.
Maar ondertussen hadden de Engelsen een complot.
Ze begonnen de aanval.
En kwamen aan wal.
Het gevecht over de bruggen zeiden ze wel.
Maar de bevrijding kwam niet heel snel.
Ondanks dat staan we nu op 4 mei wel de pijn te herdenken
En morgen op 5 mei de vrijheid te vieren.
Auteur: Lina Huibers
Joden
In 1940 kwamen de Duitsers Nederland binnen vallen
Zij verwoestten het leven van veel joodse mensen
Zij moesten onderduiken en mochten niet naar buiten of hard praten
Sommigen werden verraden door landverraders daarna worden ze meegenomen en vermoord
Zo ging het in de oorlog
Nu hoeven we niet onder te duiken of altijd op je hoede te zijn en we mogen zeggen wat we willen en de mening hebben die we willen dat is het fijne van vrijheid
Vrijheid
4 mei eindelijk vrij na al die narigheid.
Wij leven nu in vrijheid en blijheid.
Wij werken nu met veel lol.
Vroeger was dat niet zo, vroeger moest je keihard werken voor heel weinig geld.
Joden waren verboden echt niet te geloven.
Daarom is het belangrijk dat wij 2 minuten stil staan voor de slachtoffers.
En daarna lekker vieren dat Nederland vrij is.
Veel verdriet
Vroeger was er oorlog dat kun je je nu toch niet voorstellen.
Dat je toen als kind van elf aan een kogelschot moest herstellen.
Een man had de macht over veel landen.
Ook werden er joden vermoord dat is toch gestoord.
Ja vooral de joden hadden het zwaar.
Ze mochten niet meer naar bibliotheken, zwembaden en nog veel meer mochten ze niet.
Veel mensen hadden dan ook veel verdriet.
Iedereen heeft hard gestreden.
R.I.P naar het verleden.
Gelukkig is er nu vrede.
Honger en pijn
Wat een tijd was het toch!
Een tijd waar helemaal niks mocht.
Mensen zaten verscholen.
In kastjes en in holen.
Geen eten en geen vrijheid
En dat terwijl het Duitse leger zich verspreid.
Met kanonnen en pistolen
En ook met heel veel doden.
Veel joden werden vermoord
Vele vonden dat gestoord.
Van sommige is niets meer vernomen
Ze zijn waarschijnlijk omgekomen.
Met parachutes vielen ze binnen
De Duitsers gingen nog maar net beginnen.
Gelukkig hebben de Duitsers verloren
En nu willen we er niets meer van horen.
Gedicht
Op 10 mei vielen de Duitsers Nederland binnen
En het volk begon angstig te rillen
In de grebbeberg begon het
En het was allesbehalve een pret
De kogels vlogen in het rond
En er vielen doden aan het front
Dat waren helden van eerste rang
Want ze vochten voor hun land angstig en bang
Maar veel overleefden het niet
En dat doet ons veel verdriet
Voor hun zijn we op 4 mei 2 minuten stil
De bevrijding
Alleen in een kleine kamer
Hopelijk komt er geen verrader
Aan het hopen dat je wordt bevrijd
En nu zit ik te wachten op mijn tapijt
Die rot moffen
Lieten heel Rotterdam ontploffen
Iedereen wilde Duitsland terugpakken
Maar vooral Hitler aanpakken
We zijn bevrijd de oorlog is voorbij
Heel Nederland is dolblij
Als jood
Niet naar de bibliotheek.
Niet naar het park.
Niet naar het zwembad.
Niet naar de film.
Niet naar de sportclub.
Zelfs op sommige bankjes mocht je niet zitten.
En ook niet naar een gewone school.
De tweede wereldoorlog was hard en vreet.
En dat mag niet nog een keer gebeuren.
Verzet
Nederland, verzet
Tegen de landverraders en Nazi’s
Maar het moest,
Want Nederland was bezet.
Veel mensen kwamen om,
Nederlanders moesten huilen
Door Hitler,
Die steeds verder de macht op klom.
En dan die arme joden,
Die als maar moesten schuilen
En hun leven daarvoor moesten inruilen.
De mensen van het verzet,
De dapperste van allemaal
Die verdienen een boeket.
En daarom blijven wij die vreselijke tijd te herdenken,
Door hun leven te bedenken.
Dat mag nooit meer gebeuren
Die tijd zonder kleuren.
Woensdag 5 mei
Woensdag 5 mei.
De dag van Bevrijdingsdag.
Iedereen hoorde op Radio Oranje dat Nederland werd bevrijd.
Iedereen was happy, dus ze gingen naar de Dam.
Alleen de Duitsers waren boos, omdat ze hadden verloren dus ze schoten mensen dood.
Iedereen probeerde weg te rennen, maar jammer genoeg werden een paar mensen geraakt door kogels van de Duitsers.
De Duitsers werden daarna opgepakt.
Iedereen vond het verschrikkelijk wat de Duitsers hadden gedaan, behalve de sommige Duitsers zelf. Aan gedachtenis hebben ze tegels op de Dam in de grond geplaatst met namen erop van mensen die helaas overleden zijn.