Dagenlang in het Achterhuis zitten is niet fijn
Als Jood voelde ik me ineens heel klein
Veel wordt voor ons verboden
In een concentratiekamp kunnen ze ons doden
Dan moeten de Duitsers ons eerst oppakken
Terwijl wij van angst in elkaar zakken
Ik zie mensen buiten lopen
Maar ik zit hierbinnen nog steeds opgesloten
Ik hoop niet dat het zo voor mij eindigt
Of het nou wel of niet aan mij ligt
Ik hoop dat de oorlog snel voorbij is
Dat ik naar de mensen kan die ik zo mis
Zouden ze al dood zijn?
Of hebben zij ook heel veel pijn?
Ik moet er niet aan denken
Wat ik ze eigenlijk allemaal zou willen schenken
Ik hoop dat dit gewoon een nachtmerrie is
En dat ik me gewoon heel erg vergis
Dat ik snel ontwaak
En me er nooit meer zorgen over maak