Keesje Brijde woonde in de stad,
net zoals ik op het Zeeburgerpad.
Dertien jaar oud,
buiten was het koud.
Het was de hongerwinter,
de hongerwinter in Amsterdam Oost.
Geen kolen voor de kachel,
om eten te maken.
Bloembollen, suikerbieten,
want ze hadden geen knaken.
Het was de hongerwinter,
de hongerwinter in Amsterdam Oost.
Op zoek naar kolen, en toen klonk het schot.
Hij overleefde het niet dat was zijn lot.
Het was de hongerwinter,
de hongerwinter in Amsterdam Oost.
Hij was een held,
en dat is wat telt,
De oorlog is voorbij,
daarom herdenken wij…
Keesje Brijde,
Keesje Brijde uit Amsterdam Oost.