ik weet nog zo goed hoe het begon,
ik wist toen nog niet dat de oorlog zoveel kwaad kon,
ik heb mijn kolen geraapt om te blijven leven,
helaas heb ik die oorlog verloren,
ik was me van geen kwaad bewust,
ik maakte mijn moeder ongerust,
ze kwam zo snel mogelijk naar mij toe,
maar het was te laat voor mijn leven,
door jullie ben ik een echte held,
ik heb geleefd in al dat geweld,
door jullie dwalen mijn verhalen rond,
over toen ik nog wel bestond,
elk jaar maken jullie een gedicht voor of over mij,
en dat maakt mijn geest heel blij,
als er één ding is dat mij nog blijer maakt
is dat, dat er nooit meer een kindje de oorlog meemaakt.
Een gedicht
Tessa Neuhaus