Mensen van Geschiedenis

Izaura Henry

Mensen van de geschiedenis

Met een sombere gebeurtenis.

Dagen geen eten.

Met een lichaam vol vlooienbeten.

Een plek ver van het leven.

Met mensen die nare dingen beleven.

Niemand hier buiten weet ervan.

Niemand die dit verbeelden kan.

Ze moeten hard werken, maar niet voor de kost.

Het gaat maar door, we worden niet verlost.

Mensen wachten op hun naam.

Het gaat heel erg langzaam.

Als mijn naam wordt opgeroepen.

Voel ik er een traan uitfloepen.

Ze zeggen dat we moeten douchen.

Ik zie hoe ze mensen pushen.

Zo eindigt mijn korte bestaan.

Kort daarna is het met de oorlog gedaan.